Możliwość wejścia przedstawicieli organizacji społecznych na teren gospodarstwa rolnika reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (dalej: „Ustawa”). Czasowe odebranie zwierzęcia jego dotychczasowemu właścicielowi stanowi jeden z najważniejszych instrumentów ochrony zwierząt przed znęcaniem się nad nimi.
– Przepisy Ustawy mają na celu zabezpieczenie zwierzęcia np. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy karnej w przedmiocie przestępstwa znęcania się nad zwierzętami – mówi mec. Klaudia Podgórna-Starszyk z Kancelarii Krzeszewski & Partnerzy.
Punktem wyjścia dla czynionych rozważań jest określenie zachowań (czynności) składających się na definicję znęcania się nad zwierzęciem. Katalog ten został enumeratywnie określony w art. 6 ust. 2 Ustawy. Wśród przykładowych zachowań rozumianych jako znęcanie się nad zwierzęciem ustawodawca wymienił m.in.: bicie zwierzęcia, używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć czy chociażby utrzymywanie zwierzęcia w niewłaściwych warunkach bytowania.
Czytaj także: Kiedy rolnik może ubiegać się o zwolnienie z podatku rolnego? Porady prawne
Wracając do kwestii możliwości wejścia na teren gospodarstwa rolnika i odebrania zwierzęcia, Ustawa przewiduje dwa, różniące się one od siebie kolejnością czynności formalnych i faktycznych, tryby.
Pierwszy z trybów (tzw. zwykły) reguluje art. 7 ust. 1 Ustawy, z którego wynika, że zwierzę nad którym się znęcano może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia.
Drugi tryb (tzw. nadzwyczajny) przewiduje, że w przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia.
– Warto przy tym podkreślić, że w razie stwierdzenia przypadku niecierpiącego zwłoki odebranie zwierzęcia ma charakter obligatoryjny. Oznacza to, że przedstawiciel organizacji społecznej wezwany w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa znęcania się nad zwierzętami (po stwierdzeniu wypełnienia przesłanek o których mowa powyżej) nie może pozostawić zwierzęcia w zastanych warunkach. Po odebraniu zwierzęcia należy niezwłocznie zawiadomić o dokonanym odbiorze właściwy organ (tj. wójta, burmistrza, prezydenta miasta) – dodaje mec. Klaudia Podgórna-Starszyk z Kancelarii Krzeszewski & Partnerzy.
Czytaj także: Jak wyegzekwować zapłatę za zboże lub inne płody rolne? Porady prawne
– Podsumowując, w trybie zwykłym punktem wyjścia dla odebrania zwierzęcia jest uprzednie wydanie decyzji przez właściwy organ (tj. wójta, burmistrza, prezydenta miasta). W trybie nadzwyczajnym kolejność jest odwrotna – najpierw dochodzi do fizycznego odebrania zwierzęcia, a dopiero potem wszczynane jest postępowanie administracyjne celem wydania decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia – kończy Klaudia Podgórna-Starszyk z Kancelarii Krzeszewski & Partnerzy.
Kancelaria Krzeszewski & Partnerzy
