Katalog zawiera około 1300 przykładów praktyk, technik i technologii w ramach ośmiu zasad integrowanej ochrony roślin (IPM – Integrated Pest Management) ustanowionych na szczeblu unijnym i międzynarodowym, takich jak płodozmian i zrównoważone nawożenie, monitorowanie organizmów szkodliwych, niechemiczne metody zwalczania szkodników.
Ich wykaz znajduje się pod linkiem Zasady integrowanej ochrony roślin . W bazie znajdują się również 273 „wytyczne dla poszczególnych upraw” opracowane przez władze krajowe i organy publiczne państw członkowskich w celu wdrożenia wymogów integrowanej ochrony roślin na mocy dyrektywy w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów(SUD) – można ją wyświetlić po kliknięciu w link Dyrektywa na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów i wybraniu opcji PL.
Celem publikacji tego katalogu jest, jak czytamy w komunikacie, zainspirowanie władz krajowych, doradców rolniczych itp. do opracowania i wdrożenia metod IPM po dostosowaniu ich do lokalnych/regionalnych warunków rolniczych i rolno-klimatycznych. Baza danych znajdująca się na platformie modelowania danych JRC w zakresie ekonomiki zasobów (DATAm) (Zestaw narzędzi do zintegrowanej ochrony przed szkodnikami ) będzie regularnie aktualizowana o dodatkowe przykłady.
Komisja informuje, że równolegle do tego obszernego przeglądu przeprowadzono badanie dotyczące aktualnych praktyk IPM i ich potencjału w zmniejszaniu zależności od pestycydów chemicznych, kosztów ich wdrożenia i ogólnej skuteczności. W badaniu uwzględniono kluczowe czynniki wpływające na zmniejszenie uzależnienia od stosowania pestycydów oraz kluczowe bariery i czynniki motywujące do ograniczania środków chemicznej ochrony roślin. Takimi czynnikami są wg Komisji Europejskiej presja ze strony konsumentów, zachęcające ramy regulacyjne i sprzyjające otoczenie gospodarcze – ograniczenie stosowania pestycydów często działa najlepiej w połączeniu z innymi celami, takimi jak praktyki ochrony gleby, ograniczenie stosowania nawozów i świadczenie usług ekosystemowych, takich jak ochrona owadów zapylających lub odtwarzanie siedlisk przyrodniczych (np. żywopłotów).
Kluczową barierą jest natomiast niewystarczająca liczba realnych i przystępnych cenowo alternatyw dla konwencjonalnych praktyk. Jako rozwiązanie Komisja Europejska proponuje “zbiorowe zakupy sprzętu lub rozwiązań kontraktowych”, które “mogą stanowić opcję radzenia sobie z ewentualnymi wynikającymi kosztami związanymi z niektórymi metodami alternatywnymi”.
