Istotnym elementem warunkującym nie tylko wzrost i rozwój kukurydzy, ale również jakość uzyskanego ziarna jest nawożenie roślin i panujące w okresie wegetacji warunki meteorologiczne. Ważne jest też prawidłowe odżywienie roślin.
Odpowiednie zaopatrzenie kukurydzy w składniki pokarmowe, głównie w azot, fosfor, potas, siarkę i mikroelementy (przede wszystkim cynk) w dużym stopniu wpływa na jakość ziarna, w tym na zawartość w nim białka i aminokwasów, które są niezbędne do wypełnienia ziaren kukurydzy.
Przy niskiej zawartości azotu w trakcie nalewania ziarna dochodzi do zmniejszenia zawartości białka. Optymalne zaopatrzenie kukurydzy w potas wpływa na zwiększenie zawartości białka w ziarnie oraz prowadzi do wzrostu koncentracji aminokwasów cysteiny i metioniny. Natomiast siarka bierze udział w przemianie azotu w białko, poprawiając tym samym jakość ziarna. Z kolei magnez korzystnie wpływa na przebieg kwitnienia i zapylania, a tym samym na zawiązywanie kolb i poprawę ich zaziarnienia.
Ważną rolę w plonowaniu i jakości ziarna odgrywa odpowiednie zaopatrzenie kukurydzy w mikroelementy. Żelazo w związku z tym, że wchodzi w skład enzymów, białek i reduktazy azotanowej, która uczestniczy w przekształcaniu azotanów do jonów amonowych wykorzystywanych do produkcji aminokwasów ma również istotny wpływ na jakość ziarna kukurydzy. Na jakość ziarna niekorzystnie wpływa niedobór cynku, boru i miedzi. Niedostatek cynku ogranicza zawiązywanie kolb, a brak boru powoduje zaburzenia w kwitnieniu, które wyrażają się deformacja kłosków w kolbie. Z kolei deficyt miedzi obniża plon świeżej i suchej masy roślin.
W okresie wczesnojesiennej wegetacji kukurydzy ważną rolę odgrywa temperatura. Długotrwałe chłody jesienne, które pojawiają się wcześnie przedłużają wegetację roślin, jak również opóźniają ich dojrzewanie. Wczesne przymrozki jesienne prowadzą do zasychania liści. Dochodzi do hamowania procesu fotosyntezy, co skutkuje redukcją plonu ziarna, uwidacznia się zwłaszcza w przypadku uprawy późnych odmian kukurydzy. Jesienne przymrozki mogą także doprowadzić do pękania ziarna. Jest to niezwykle niebezpieczne na plantacjach hodowlanych kukurydzy, gdyż wpływa na obniżenie jakości materiału siewnego. Przymrozki mogą również prowadzić do obumierania tkanek przewodzących łodyg kukurydzy, co z kolei zwiększa podatność roślin na ataki patogenów grzybowych.
Plon ziarna kukurydzy i jego jakość warunkowane są również dostępnością wody. Mimo, że po przekwitnięciu i zawiązaniu kolb zapotrzebowanie kukurydzy na wodę maleje w stosunku do poprzednich okresów wegetacji, jednak panująca w tym okresie susza wpływa na przyspieszenie dojrzewania kukurydzy, ograniczenie transpiracji i nalewania ziarna, co w konsekwencji zmniejsza uzyskane plony. W okresie samego dojrzewania kukurydzy, szczególnie od dojrzałości wczesnowoskowej do pełnej na plony ziarna korzystnie wpływa słoneczna i ciepła pogoda, a także umiarkowane i krótkie opady atmosferyczne.
