Dla powodzenia uprawy zbóż jarych obok terminu siewu znaczenie ma także przedplon, po którym będą uprawiane, jak i przygotowanie roli.
Rośliny przedplonowe
Za najlepsze przedplony, a przy tym najbardziej uzasadnione ze względów praktycznych, uważa się rośliny późno schodzące jesienią z pola. Należą do nich okopowe na oborniku oraz bobowate grubo- i drobnonasienne, poza tym dynia, konopie, tytoń oraz większość warzyw.
Bardzo dobrym przedplonem jest też rzepak, gorczyce, mak, len, gryka, a także jednoroczne rośliny pastewne, uprawiane w siewie czystym lub mieszankach. Jednak ta grupa roślin, a więc wcześniej schodzących z pola, jest także bardzo dobrym przedplonem dla zbóż ozimych, które są zwykle wysiewane w takich stanowiskach.
Nieco gorszym przedplonem dla zbóż jarych jest kukurydza i proso, zaś najgorszym pozostałe zboża, zwłaszcza przy ich uprawie w monokulturze. Najbardziej niewskazany ze względów fitosanitarnych (porażenia przez choroby) jest wysiew pszenicy i jęczmienia po sobie, ewentualnie innych zbożach, może z wyjątkiem owsa, który nie jest porażany przez choroby podstawy źdźbła (podsuszkowe).
Monokultura zbóż
Niemniej, jak wykazują wyniki badań, w kolejnych dwóch latach, uprawę pszenicy i jęczmienia po sobie, a zwłaszcza ich przemienną uprawę można tolerować, traktując taki przypadek jako „zło konieczne”. Wyraźny spadek plonów następuje zwykle w trzecim i dalszych latach monokultury tych gatunków. Także owsa nie zaleca się uprawiać zbyt często po sobie, ze względu na możliwy rozwój nematod (nicieni), uszkadzających jego system korzeniowy.
Reasumując, przy praktykowanej w wielu gospodarstwach monokulturze zbożowej, należy mieć na uwadze fakt, iż najbardziej tolerancyjna na uprawę po sobie lub innych roślinach zbożowych jest kukurydza (nawet do 5 lat, niekiedy dłużej) oraz żyto (znane przysłowie „żyto po życie przez całe życie”). Najmniej tolerancyjna jest pszenica, jęczmień i owies. Przy dużym udziale zbóż w płodozmianie przedzielaj je międzyplonami
By złagodzić niekorzystny wpływ monokultury zbożowej, należy uprawiać kilka gatunków, ewentualnie (w ich obrębie), wysiewać mieszaninę odmian , a także preferować przemienną uprawą zbóż jarych po ozimych. Należy je wówczas przedzielać międzyplonami, z przeznaczeniem na przyoranie (zielony nawóz) lub pozostawienie na zimę jako mulcz..
W tym celu wysiewana jest zwykle gorczyca biała, rzodkiew oleista oraz facelia, choć za najlepsze (przy zbiorze zbóż do 10 sierpnia), uważane są rośliny bobowate, bądź profesjonalnie dobrane do warunków glebowych i terminu siewu, mieszanki kilku roślin poplonowych, oferowane przez niektóre firmy nasienne. Poza tym należy pamiętać by pociętą po zbiorze słomę zbóż, jak najszybciej wymieszać z glebą i przyorać, by w miarę szybko nastąpił proces jej mineralizacji i eliminacji patogenów chorób grzybowych, zwłaszcza podsuszkowych.
