Buraki po wschodach szybko pokazują, czy mają wszystko, czego im trzeba. Jeśli chcesz wyciągnąć z buraków maksimum plonu i cukru, musisz zadbać o odpowiednie dokarmianie – przede wszystkim azotem, potasem i sodem. Sprawdź, jakie nawozy zastosować i kiedy najlepiej je podać, by nie stracić potencjału roślin.
Jakie makroelementy w buraki po wschodach
Burak na tle innych roślin uprawianych w Polsce wykazuje duże potrzeby pokarmowe. W przeliczeniu na 1 t korzeni pobiera przeciętnie: 4 kg N (azotu), 1,5 kg P2O5 (fosforu), 6 kg K2O (potasu), 1,2 kg MgO (magnezu), 3 kg CaO (wapnia), 2 kg Na2O (sodu) i 1 kg S (siarki).
Wynika z tego że jest przede wszystkim rośliną potaso-, azoto- i sodolubną. Te trzy składniki oraz niektóre mikroelementy decydują w znacznym stopniu o plonach korzeni i ich jakości. Zwykle na plony korzeni w największym stopniu oddziałuje azot, zaś na zawartość cukru potas, magnez i sód. Niemniej na plony korzeni wpływa optymalne zaopatrzenie we wszystkie składniki oraz korzystne właściwości gleby, w tym pH w zakresie 6-7 oraz wysoka zawartość związków próchnicznych.
Dawki składników zależą także od stosowania nawozów naturalnych i organicznych
W celu uzyskania wysokich plonów korzeni wskazane jest zarówno nawożenie naturalne jak i mineralne. Jeśli burak uprawiany jest na oborniku, można liczyć na zaspokojenie 30–50 proc. jego potrzeb pokarmowych w poszczególne składniki.
Także przy uprawie buraka po przyoranych międzyplonach lub siewie nasion w mulcz z tych roślin można liczyć na wykorzystanie (po ich mineralizacji) większości pobranych przez nie składników. Wówczas znaczną ich część (w tym do 40 kg/ha N) można wnieść przed wysiewem roślin poplonowych, z czego skorzystają także rośliny buraka.
Po wschodach zaleca się dokarmianie roślin buraka głównie azotem
Największy wpływ na plony i jakość korzeni buraka wywiera azot. Na ogół jego dawka pod burak cukrowy, przy stosowaniu obornika, nie powinna przekraczać 120 kg/ha N. Przy braku obornika oraz prognozowanych wysokich plonach można ją zwiększyć do 180 kg/ha N, co nie jest na ogół zalecane przez specjalistów. Nie wyobrażam sobie jednak uzyskania ponad 80 t plonu korzeni, przy dawce N do 120 kg/ha.
Należy jednak mieć na uwadze fakt, że zbyt duże dawki azotu zwiększają głównie plon liści, a nie korzeni, pogarszając przy tym ich jakość, zwłaszcza przy stosowaniu w późniejszym terminie.
Poza tym wydelikacone rośliny silniej atakuje chwościk, zaś w korzeniach wzrasta zawartość szkodliwego składnika melasotwórczego, jakim jest azot alfa-aminowy. Utrudnia on przerób korzeni buraka w sensie pozyskiwania cukru.
Zasadą jest by do 60 proc. zaplanowanej dawki azotu wysiać przedsiewnie (do 80 kg/ha N), zaś resztę pogłównie. Jeśli liście przyjmują ciemnozieloną barwę i są pofałdowane (oznaka nadmiaru N), z pogłównej dawki można zrezygnować lub ją zmniejszyć i opóźnić.
Jakie nawozy azotowe i inne pogłównie
W okresie wegetacji nawozy azotowe zaleca się stosować w fazie 3–5 par liści właściwych w postaci saletry amonowej, saletrzaku lub mocznika. Najlepiej je wysiać przed spodziewanym deszczem, zwłaszcza mocznik i saletrzak. Bardzo dobrym nawozem w okresie wegetacji jest też RSM, pod warunkiem jego rozlewu w międzyrzędziach buraka lub grubokroplistego oprysku, spływającego z liści do gleby.
Korzystny wpływ na plony i jakość korzeni wywiera dolistne dokarmianie tej rośliny. Burak ze względu na słabiej wykształconą substancję woskową na liściach oraz ich dużą powierzchnię, szczególnie dobrze wykorzystuje wnoszone w ten sposób składniki.
Z makroelementów zaleca się azot w postaci 6 proc. roztworu mocznika oraz magnez i siarkę w formie jedno- lub 7-wodnego roztworu siarczanu magnezu, odpowiednio w stężeniu do 3 i 5 proc. W ofercie są też nawozy dolistne z wysoką zawartością potasu i sodu.
