W wielu rejonach kraju pojawiają się doniesienia o coraz większych niedoborach wody w uprawie roślin. Jest to niepokojące zjawisko, bowiem wystąpienie stresu wodnego u roślin prowadzi do zaburzenia wielu procesów zachodzących w komórkach roślinnych. Początkową reakcją roślin jest zahamowanie wzrostu części nadziemnych, prowadzące do obniżenia plonowania.
W okresie suszy zmniejszają się zasoby wody w glebie, powodując spadek potencjału wody. Ponieważ siłą motoryczną ruchu wody jest gradient potencjałów wody: gleba – roślina, w czasie suszy pojawia się konieczność obniżania potencjału wody w roślinach, zwłaszcza przy wyższych temperaturach powietrza. Wraz z tymi zmianami obniża się turgor komórek, co jest wynikiem przystosowania roślin do warunków suszy.
Ważnym czynnikiem zwiększającym tolerancję roślin na okresowe niedobory wody jest ich optymalne zaopatrzenie w makro- i mikroelementy. Gospodarka wodna roślin jest szczególnie uzależniona od zrównoważonego nawożenia roślin potasem oraz od odpowiedniej zawartości sodu. Rośliny dobrze odżywione tymi składnikami pokarmowymi znacznie lepiej gospodarują wodą, przyczyniając się do lepszego wykorzystania wody glebowej.
Potas uczestniczy bowiem w otwieraniu i zamykaniu aparatów szparkowych, ograniczając wyparowywanie wody z roślin. Wpływa również na rozwój dłuższego systemu korzeniowego, tym samym zwiększając możliwość pobierania wody przez rośliny z głębszych warstw gleby. Z kolei sód wpływa na zwiększenie odporności roślin na suszę poprzez wpływ na regulację potencjału osmotycznego oraz turgoru komórek roślinnych. Przy optymalnym zaopatrzeniu roślin w potas w obecności sodu zwiększa się sprawność aparatów szparkowych. Sód wpływa na przyspieszenie zamykania się aparatów szparkowych przy deficycie wody, przy jednoczesnym opóźnianiu ich otwierania, co przyczynia się do zabezpieczenia roślin przed nadmiernymi stratami wody.
Krzem również zwiększa tolerancję roślin na niedobór wody. W okresach suszy wpływa na ograniczenie wyparowywania wody przez aparaty szparkowe oraz poprawia gospodarkę wodną w efekcie oddziaływania na rozwój systemu korzeniowego roślin. Poza tym poprzez osadzanie się na ścianach komórkowych roślin, a także w przestrzeniach międzykomórkowych tworzy mechaniczne bariery zwiększając tolerancję roślin na niedobory wody glebowej. Istotna rola krzemu w przeciwdziałaniu skutkom suszy wiąże się z jego wpływem na wzrost sztywności liści, które charakteryzują się niskim turgorem wynikającym z deficytu wody.
