fbpx

Ile zabiegów ochrony fungicydowej wykonywać w sezonie

Uprawa zbóż ciągle zajmuje znaczącą powierzchnię uprawy. Wszystkie gatunki uprawiane niezależni od formy (jara, ozima) porażane mogą być przez wiele grzybów powodujących choroby. W zbożach jarych ilość stosowanych fungicydów jest ograniczona do jednego lub w niektórych przypadkach do dwóch zabiegów. Z kolei zboża ozime, a zwłaszcza pszenica ozima wymaga nawet trzech zabiegów, w których używać powinno się środków grzybobójczych.

W jęczmionach wykonuje się dość często dwa zabiegi opryskiwania podobne w intensywnie uprawianym pszenżycie.

W życie jest to jeden zabieg, a w szczególnych przypadkach dwa opryskiwania.

Z tego wynika, że ilość stosowanych środków uzależniona będzie od intensywności uprawy. Im bardziej intensywna uprawa i większe dążenie do maksymalizacji plonu, tym zabiegów planowanych może być więcej. Najczęściej dotyczy to pszenicy ozimej.

Czyli związane jest to z gatunkiem uprawianego zboża. Najwięcej zabiegów fungicydowych wykonuje się w pszenicy ozimej. Jednym z powodów jest to, że uprawiane odmiany są odmianami, które tego wymagają. Powodem tego jest konieczność zapewnienia bezpiecznego rozwoju rośliny i jej poszczególnych części. Przed porażeniem przez grzyby chronić trzeba podstawę źdźbła i korzenie oraz liście.

W tym celu wykonuje się zabieg w fazie strzelania w źdźbło BBCH-30 albo w fazie pierwszego najpóźniej drugiego kolanka BBCH-31-32. Gdy pszenica zaczyna się kłosić, albo gdy nabrzmiewa pochwa liściowa, co oznacza, że niebawem ukaże się kłos, już widoczny jest języczek liścia flagowego – oznacza to, że wiele grzybów w tym czasie może porazić pszenicę lub inny gatunek zboża i gdy rośliny nie są zabezpieczone ma to najczęściej miejsce. Sprzyjać temu będzie korzystny przebieg pogody (opady, umiarkowana temperatura). Wykonując zabieg w tym terminie (przykładowo BBCH 49-50) chronimy przed porażeniem liście i pochwy liściowe, zapewniając w ten sposób funkcjonowanie całej powierzchni asymilacyjnej. Ten termin (drugi) określany jest jako T-2. Na plantacjach, zwłaszcza tych uprawianych na bardzo dobrych lub dobrych glebach, na których nie brakuje wilgoci w wykłoszonych łanach pszenicy przeprowadza się na kłos" trzeci zabieg opryskiwania T-3 z użyciem fungicydu. Ma on ochronić przed porażeniem liść podflagowy F-1, flagowy F oraz kłosy pszenicy lub innego gatunku.

Istniejące na rynku firmy produkujące i posiadające środki chemiczne przeznaczone do walki z chorobami w zbożach polecają różnorodne programy. W programach tych kompleksowo można zwalczyć grzyby powodujące choroby praktycznie na wszystkich gatunkach zbóż. Na przykładzie pszenicy ozimej można porównać ich charakter, oraz przydatność w tej uprawie. W tabeli podano niektóre z wariantów zastosowania fungicydów, które można zastosować do ochrony przed grzybami. W każdym sezonie program ten może być odmienny lub przez kilka lat będzie się powtarzał. Niektóre firmy proponują nie jeden, a kilka wariantów (programów) stosowania fungicydów. W niniejszym artykule przedstawione będą programy, które najczęściej stosuje się lub stosowało w ubiegłym sezonie.

Tabela 1. Przykładowe programy fungicydowi wybranych firm.

Programy

Firmy

Fungicydy

Substancje aktywne g/ha

Grupa chemiczna

Faza

BBCH

Dawka

l/ha

 

I

Bayer

Input 460 EC

 

spiroksamina 500

Ketoaminy

31

1,0

 

ppotiokonazol 125

Triazole

 

Fandango 200 S.C.

protiokonazol 100

Triazole

61

1,0

 

fluoksastrobina 100

Strobiluryny

 

II

BASF

Capalo 337,5 SE

fenpropimorf 200

Morfoliny

31

1,5

 

epoksykonazol 62,5

Triazole

 

Metrafenon 75

Difenylowe

 

Duett Ultra 497 SC

tiofanat metylu 310

Benzimidazole

61

0,6

 

epoksykonazol 187

Triazole

 

III

Du Pont

Alert 375 SC

 

+Talius 200 EC

karbendazym 250

Benzimidazole

31

0,8

 

flusilazol 125

Triazole

 

0,15

 

proquinazid 200

Quinozoliny

 

Charisma 207 EC

flusilazol 106,7

Triazole

61

1,5

 

famoksat 100

Oksazolidyny

 

Środki podane w Tabeli 1 zalecane są do walki ze sprawcami chorób podstawy źdźbła (łamliwość źdźbła, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła i korzeni) oraz do zwalczania chorób liści i kłosa. Zabieg wykonany w fazie BBCH – 31, czyli w fazie pierwszego kolanka traktować należy jako T-1, a zabieg w fazie BBCH – 61 (początek fazy kwitnienia), gdy jest to drugi i ostatni zabieg uważać można za T-2.
Gdyby po T-1 wykonano jeszcze zabieg w fazie BBCH – 49 (nabrzmiewanie pochwy liściowej), to ten zabieg określa się jako T-2, a zabieg ""na kłos"" to zabieg T-3.
Standardem w polskim rolnictwie jest wykonywanie dwóch zabiegów, ale w rejonach o dobrych glebach, na których pszenica plonuje wysoko np. Żuławy Gdańskie wykonuje się w czasie wegetacji trzy zabiegi mające na celu zwalczanie chorób. W lata ""wilgotne"" o dużej ilości opadów na intensywnie uprawianych zbożach też wykonuje się trzy zabiegi, ponieważ w takich latach rozwój grzybów jest silny i zagrożenie przez choroby jest wysokie.

McHale - baner - kwiecień 2024
Axial Syngenta baner
Baner webinarium konopie
POZ 2024 - baner

ZOSTAW KOMENTARZ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najpopularniejsze artykuły
NAJNOWSZE WIADOMOŚCI
[s4u_pp_featured_products per_row="2"]
INNE ARTYKUŁY AUTORA




ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

NAJNOWSZE KOMENTARZE

Newsletter

Zapisz się do Rolniczego Newslettera WRP.pl, aby otrzymywać informacje o tym co aktualnie najważniejsze w krajowym i zagranicznym rolnictwie.