FAO wskazuje na klasy wczesności kukurydzy. Informuje o długości okresu wegetacji jaki jest potrzebny, aby odmiana kukurydzy wytworzyła suchą masę. W kraju liczba FAO ustalana i nadawana jest w procesie rejestracji odmian przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU). Na podstawie liczby FAO odmiany są rekomendowane do uprawy w odpowiednich rejonach kraju na terenie województw.
FAO jest systemem cyfrowych oznaczeń wczesności odmian kukurydzy. Zawarty jest w trzech cyfrach, gdzie każda określa inny parametr. Pierwsza niesie informację dotyczącą podstawowej klasy wczesności, druga wskazuje grupę wczesności w ramach podstawowej klasy. Trzecia cyfra określa barwę ziarniaka (cyfry parzyste i zero to ziarniaki o zabarwieniu żółtym).
Podstawowe klasy wczesności kukurydzy
FAO do 230 – odmiany wczesne
FAO 240-250 – odmiany średnio wczesne
FAO 260-290 – odmiany średnio późne.
Szczegółowe klasy wczesności kukurydzy (stosowane w Polsce)
FAO do 190 – odmiany bardzo wczesne
FAO 200-220 – odmiany wczesne
FAO 230-250 – odmiany średnio wczesne
FAO 260-290 – odmiany średnio późne
FAO od 300 – odmiany późne
Im odmiana jest wcześniejsza, tym okres wegetacyjny jest krótszy. Z wczesnością związana jest plenność kukurydzy. Odmiany wcześniejsze plonują niżej od późniejszych, ale odznaczają się największym udziałem kolb i gwarantują wcześniejsze zebranie ziarna. Średnio późne mieszańce plonują o ok. 5-15 proc. lepiej od wczesnych. Najwyższym plonowaniem, a zarazem najmniejszym udziałem kolb charakteryzują się odmiany późne. W warunkach naszego kraju zalecane są odmiany o wczesności do 280 FAO.
