Utrzymujące się ciągle wysokie ceny nawozów mineralnych zmuszają producentów rolnych do wykorzystywania innych źródeł składników pokarmowych, w tym nawozów naturalnych. Cenne źródło składników mineralnych stanowi obornik i gnojowica.
Ile składników w oborniku i gnojowicy
W świeżej masie obornika średnie zawartości składników pokarmowych wynoszą w jednej tonie nawozu: 5 kg azotu, 1,3 kg fosforu, 6 kg potasu, 3,6 kg wapnia i 1,2 kg magnezu. Z mikroelementów obornik dostarcza 36 g cynku, 62 g manganu, 5,2 g miedzi, 4,8 g boru, 0,43 g molibdenu, a także 0,3 g kobaltu.
Zawartości składników pokarmowych w gnojowicy zależą w dużym stopniu od jej pochodzenia. W gnojowicy bydlęcej w jednej tonie nawozu średnie zawartości składników pokarmowych kształtują się na poziomie: 4,5 kg azotu, 0,9 kg fosforu, 5 kg potasu, 2,1 kg wapnia i 0,6 kg magnezu. Stanowi ona również cenne źródło mikroskładników, w tym z jedną toną nawozu dostarczamy do gleby 20 g cynku, 19 g manganu, 3,7 g miedzi, 3,5 g boru, 0,3 g molibdenu i 0,15 g kobaltu.
Gnojowica trzody chlewnej zawiera: 6,5 kg azotu, 1,8 kg fosforu, 4,2 kg potasu, 2,1 kg wapnia i 0,6 kg magnezu, jak również 40 g cynku, 21 g manganu, 10,4 g miedzi, 3 g boru, 0,16 g molibdenu i 0,09 g kobaltu.
Nawożenie obornikiem
Obornik stosuje się przede wszystkim pod rośliny o długim okresie wegetacji, które dobrze reagują na nawożenie organiczne, zwłaszcza pod buraki i ziemniaki, jak również pod rzepak i kukurydzę, które uprawia się na silos. Optymalna dawka obornika kształtuje się na poziomie 35 t/ha pod buraki, 30 t/ha pod ziemniaki i 25 – 30 t/ha pod kukurydzę.
Nawóz ten zalecany jest do stosowania w okresie jesiennym i wiosennym. Termin aplikacji zależy od uprawianej rośliny, jak również kategorii agronomicznej gleby, ukształtowania terenu czy też warunków klimatycznych.
W przypadku uprawy buraków, które gorzej znoszą orkę wiosenną w porównaniu do ziemniaków, obornik dobrze jest aplikować w okresie jesiennym. Na glebach ciężkich i średnich stosowanie obornika zalecane jest w okresie jesiennym. W przypadku gleb bardzo lekkich i lekkich, zwłaszcza zlokalizowanych na dużych skłonach, a także na obszarach o dużej ilości opadów atmosferycznych, zalecana jest wiosenna aplikacja obornika, gdyż przy jesiennym zastosowaniu na tego typu glebach doszłoby do znacznych strat azotu w efekcie jego wymycia.
Nawożenie gnojowicą
W przypadku gnojowicy najczęściej wnosi się od 20 do 40 m3 na 1 ha, przy czym jej dawkę oblicza się na podstawie zawartości azotu, a niekiedy zawartości potasu. W zależności od potrzeb gnojowicę aplikuję się po zbiorach roślin, bądź też przed ich siewem czy sadzeniem. Nie powinna być stosowana w okresie znacznie poprzedzającym pojawienie się roślin na polu, gdyż może to doprowadzić do znacznych strat azotu, które mają wówczas miejsce szczególnie na glebach lekkich przy dużych opadach atmosferycznych.
