Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego walczy o zwiększenie opłacalności produkcji mięsa wołowego. Wprowadzenie mechanizmów wsparcia dla hodowców bydła mięsnego jest kluczowym narzędziem potrzebnym do rozwoju hodowli i zwiększenia dostępności mięsa wysokiej jakości dla polskich konsumentów.
W latach 1995–2012 pogłowie bydła mlecznego w Polsce zmniejszyło się o około 1,3 mln sztuk. Brak mechanizmów wsparcia spowodował, że ilość ta nie została zastąpiona bydłem mięsnym. W wyniku niskiej podaży mięsa wysokiej jakości, spadło również spożycie wołowiny. Jest ono na najniższym poziomie w Europie. Analizy wskazują, że rynku kulinarnego mięsa wołowego nie można rozwijać w oparciu o bydło mleczne, czy jego krzyżówki. Populacja bydła mlecznego w Polsce jest z roku na rok mniejsza, co powoduje spadek podaży żywca wołowego. Planowane na 2014 rok uwolnienie tzw. „kwot mlecznych” może spowodować dalsze jej zmniejszenie. Może to być dobra okazja zwiększenia zainteresowania hodowlą bydła mięsnego, zwłaszcza dla rolników posiadającym małe gospodarstwa.
Dopiero od ok. 20 lat rozwija się w Polsce hodowla bydła mięsnego wysokiej jakości, prowadzona pod nadzorem i według zaleceń Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego. W krajach europejskich o dłuższych tradycjach hodowlanych producenci otrzymują znaczące wsparcie finansowe z budżetu danego kraju, powiększone środkami Unii Europejskiej przeznaczonymi na wspólną politykę rolną. Np. we Francji dopłaty do bydła mięsnego wprowadzono już w 1966 roku. Dzięki temu, mimo wprowadzenia tam w połowie lat osiemdziesiątych limitów mlecznych, większość hodowców obroniła opłacalność swoich gospodarstw, albowiem rozpoczęła produkcję wołowiny kulinarnej. Zamiast mleka produkowano wysokiej jakości mięso. W konsekwencji po upływie lat liczba krów hodowanych we Francji wynosi obecnie tyle samo, ile wynosiła przed wprowadzeniem limitów mlecznych. Znacznie wzrósł jednak odsetek bydła mięsnego. Przed rokiem 1984 roku wynosił 30%, a obecnie stanowi połowę krów hodowanych w tym kraju. Wprowadzenie w Polsce dopłat stosowanych w innych krajach wpłynie na zwiększenie produkcji i eksportu, a w konsekwencji rozwój całej branży przetwórczej. Unia Europejska importuje rocznie około 300 tysięcy ton wołowiny. Jest to dla nas szansa na podwojenie naszego eksportu tylko na ten rynek, a przecież w zasięgu polskich eksporterów są także rynki wschodnie i południowe. Decyzja o dopłatach ma więc ważne konsekwencje dla struktury i wielkości polskiego eksportu żywności.
Trzeba jednak pamiętać, że cykl produkcyjny bydła mięsnego wymaga znacznej stabilizacji warunków ekonomicznych produkcji. Dla nowo powstających hodowli, pierwsze dochody ze sprzedaży powstają po 3–4 latach, a następne pojawiają się dopiero po kolejnym roku. Dlatego też Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego złożył wniosek do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o wprowadzenie w latach 2014–2020 dopłat do mamek dla hodowców rasowego bydła mięsnego i ich krzyżówek.
Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego został utworzony w 1994 roku i jest jedynym pełnoprawnym reprezentantem środowiska hodowców i producentów była mięsnego. Związek jest organizacją niezależną, dobrowolną i samorządną, zrzeszającą ponad 1000 członków. Wśród nich są hodowcy indywidualni, gospodarstwa państwowe, spółki Skarbu Państwa i prywatne oraz gospodarstwa spółdzielcze i dzierżawione.
Jednym z głównych celów organizacji jest wspieranie hodowli bydła i produkcji wołowiny w Polsce oraz dbanie o dobre imię polskiego hodowcy bydła. Związek bezpośrednio współpracuje z organizacjami powiązanymi z hodowlą bydła w kraju i za granicą. Od 1 lipca 2002 roku PZHiPBM jest jedynym w Polsce podmiotem upoważnionym przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do prowadzenia ksiąg i oceny bydła następujących ras mięsnych: Angus Red, Angus Black, Blond d'Aquitaine, Charolaise, Galloway, Highland Cattle, Hereford, Limousine, Marchigiana, Piemontese, Salers, Siemental i Welsh Black.
PZHiPBM
