Całkowity zakaz stosowania antybiotyków jako dodatków paszowych Wzrost zysków rolników holenderskich Wzrost wielkości gospodarstw ekologicznych w Danii Wzrost areału upraw ekologicznych w Holandii
Całkowity zakaz stosowania antybiotyków jako dodatków paszowych
Od 1 stycznia 2006 r. w krajach Unii Europejskiej obowiązuje całkowity zakaz stosowania antybiotyków jako dodatków paszowych wspomagających wzrost. Z użycia wychodzą cztery ostatnie antybiotyki używane dotychczas do celów pozamedycznych. Są to: monensin sodu używany przy opasie bydła, salinomycyna sodu stosowana przy odchowie prosiąt i tuczu świń, avilamycyna podawana prosiętom, tucznikom, kurczętom i indyczętom oraz flavofosfolipol podawany królikom, nioskom, kurczętom, indykom, świniom, cielętom i opasanemu bydłu. Celem wprowadzenia zakazu jest ograniczenie uodporniania się mikroorganizmów na antybiotyki stosowane w leczeniu.
(Agra Europe 2005, nr 2188, s. EP/10)
W.M.
Wzrost zysków rolników holenderskich
Według oceny specjalistów z holenderskiego Instytutu Ekonomiki Rolnictwa, rok 2005 był lepszy dla rolników niż 2004. Przede wszystkim wpłynął na to wzrost uzyskiwanych przez nich cen, które średnio zwiększyły się o 3%. Koszt zużywanych paliw wzrósł o 40%, ale jednocześnie zmniejszyły się ceny pasz. Tak więc średnio koszty produkcji wzrosły tylko o 1%. Dochody w rolnictwie wzrosły średnio o 15% w porównaniu z 2004 r. W dalszym ciągu były jednak znacznie niższe niż w 2003 r. W produkcji zwierzęcej spadek cen pasz o 7% miał szczególnie korzystny wpływ na dochodowość intensywnych metod chowu. Istotnie zwiększyła się też dochodowość chowu bydła mlecznego, oprócz cen pasz wpłynął na to wzrost wysokości subsydiów. Wzrosły również dochody rolników utrzymujących owce. Niekorzystnie kształtowała się natomiast sytuacja w produkcji drobiarskiej. Niskie ceny jaj spowodowały, że rolnicy utrzymujący nioski ponieśli straty. Produkcja brojlerów przynosiła zyski, ale były one niewielkie, ponieważ na skutek wystąpienia ptasiej grypy spada popyt na mięso drobiu.
W porównaniu z bardzo niekorzystnym 2004 r. nieco wzrosła dochodowość upraw polowych. Zwiększyły się ceny ziemniaków i cebuli, spadły natomiast ceny buraków cukrowych. W produkcji szklarniowej dochody zmniejszyły się znacznie na co wpłynął wzrost cen paliw. Równie niekorzystna była sytuacja producentów pieczarek, którzy nie wytrzymują konkurencji tanich grzybów sprowadzanych z zagranicy.
(Agra Europe 2005, nr 2188, s. N/3)
W.M.
Wzrost wielkości gospodarstw ekologicznych w Danii
W ciągu ostatnich 10 lat średnia wielkość gospodarstw ekologicznych w Danii zwiększyła się z 39 do 50 ha. Coraz bardziej zbliża się ona do średniej wielkości gospodarstw tradycyjnych, która wynosi 58 ha. W 1/3 ten wzrost powierzchni przypisuje się rozwojowi ekologicznej produkcji mleka, na które rośnie zapotrzebowanie. Przedstawiciele zrzeszeń producentów uważają jednak, że korzystniejszy jest wzrost liczby gospodarstw niż ich powierzchni. Twierdzą, że dla dalszego rozwoju rolnictwa ekologicznego konieczne jest sprawniejsze wprowadzanie na rynek odpowiednio reklamowanych produktów ekologicznych. Obecnie w Danii ekologiczną produkcję mleczarską prowadzi się w 490 gospodarstwach. W 2005 r. ich liczba zmniejszyła się o 23. Wyprodukowano 390 tys. ton ekologicznego mleka (o 23 tys. ton więcej niż w 2004 r.).
(Agra Europe 2005, nr 2187, s. N/3)
W.M.
Wzrost areału upraw ekologicznych w Holandii
Areał upraw ekologicznych w Holandii zwiększył się w ostatnim roku o 6% i osiągnął 40 tys. ha. Liczba ekologicznych gospodarstw zwiększyła się w tym czasie z 1185 do 1201, czyli o 1%. Dotychczas co roku wzrastała ona o 10%. Właściciele gospodarstw ekologicznych statystycznie są młodsi niż rolnicy prowadzący gospodarstwa tradycyjne – blisko połowa farmerów zajmujących się rolnictwem tradycyjnym ma ponad 55 lat, podczas gdy 3/4 rolników stosujących metody ekologiczne jest w wieku poniżej 50 lat.
Powierzchnia użytków rolnych w Holandii nie zmienia się od lat. Natomiast areał upraw ekologicznych podwoił się w ciągu ostatnich 6 lat. Stanowią one 2% ogółu użytków rolnych. Składają się na nie w 52% użytki zielone, w 41% grunty orne i w 7% tereny upraw ogrodniczych.
(Agra Europe 2005, nr 2187, s. N/5)
W.M.
Wybór i opracowanie redakcyjne: Wanda Mierzecka N
