Komisja Europejska zarejestrowała tysięczną nazwę w unijnym rejestrze chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności – włoski ser Piacentinu Ennese (ChNP). Jest to 223 nazwa włoska zarejestrowana w tym systemie. Polska zarejestrowała dotychczas 23 nazwy.
Piacentinu Ennese to ser z masy zbitej, prasowanej, otrzymywany z surowego mleka owczego, pochodzącego od owiec ras sycylijskich Comisana, Pinzirita, Valle del Belice i ich krzyżówek.
Ser ten ma kształt cylindryczny o płaskiej lub lekko wklęsłej powierzchni. Jeden ser waży od 3,5 do 4,5 kg. Specyfika Piacentinu Ennese polega na dodaniu szafranu do mleka w trakcie procesu przekształcania mleka w masę serową, co sprawia, że ser nabiera charakterystycznej jednorodnej żółtej barwy. Ponadto, specyficzny zapach sera wynika z przenikania do mleka, a potem sera, substancji naturalnie obecnych w roślinach pastewnych pochodzących z danego obszaru.
Obszar produkcji Piacentinu Ennese obejmuje gminy położone w zachodniej części prowincji Enna w regionie Sycylia (Włochy): Aidone, Assoro, Barrafranca, Calascibetta, Enna, Piazza Armerina, Pietraperzia, Valguarnera, Villarosa. Na tym obszarze hodowane są owce wypasane na łąkach, żywiące się lokalną roślinnością, gdzie od wieków występuje szafran.
Według stanu na dzień 15 lutego 2011 roku w systemie zarejestrowano 505 nazw jako chronione nazwy pochodzenia, 465 nazw jako chronione oznaczenie geograficzne i 30 nazw jako gwarantowane tradycyjne specjalności. Polska zarejestrowała dotychczas 23 nazwy, plasując się na dziewiątej pozycji wśród krajów Unii Europejskiej pod względem liczby zarejestrowanych nazw.
